دلال هایی كه با نرخ ارز سرنوشت فوتبال را تعیین می كنند
اخبار ورزشی: دلال های فوتبال ایران این روزها به دنبال درآمدزایی بیشتر هستند.
عرفان حاج بابایی: دلال، ایجنت، كارگزار و یا هر اسم دیگری، این روزها نقش تعیین كننده ای كه در نقل و انتقالات فوتبال ایران دارند كه این اتفاق البته به خودی خود بد نیست. در تمام نقاط دنیا این مدیربرنامه ها هستند كه با احتساب منافع بازیكن با باشگاه وارد مذاكره می شوند و در نهایت با طرف مذاكره به توافق می رسند و خود هم مبلغی از این قرارداد را دریافت می كنند. این روند هم در فوتبال ایران تا حدودی وجود دارد اما بر سر اصولی بودن و سالم بودن روابط حاكم بر این فعالیت تردید های جدی وجود دارد.
واقعیت این است كه دلالیسم صرفا مقوله ای منحصر به شماری از افراد نیست كه در چارچوب مدیر برنامه های بازیكنان فعال هستند؛ بلكه دامنه آن فراتر از اینها رفته و عملا تمام فوتبال را در برگرفته و رد پای آن در بیشتر نقاط فوتبال ایران دیده می شود. این جریان به اركان تصمیم ساز فوتبال مانند فدراسیون نیز رسوخ كرده و تمام این ورزش را درگیر خود كرده است. حالا، دلالیسم جریانی درهم تنیده متشكل از تصمیم سازان، مدیران، مربیان، بازیكنان و... است كه سبب اتلاف منابع در این رشته شده و آنرا از درون گرفتار ضعف و فساد كرده و سبب شده تا مسیر اصلاح و تغییر و تحول در فوتبال با موانعی جدی مواجه باشد. یكی از آخرین مواردی كه در بحث نقش دلالان و واسطه گران در فوتبال ایران عنوان شد، پستی بود كه محمد تقوی در صفحه اینستاگرام خود درباره حواشی اطراف تیم تراكتورسازی منتشر نمود و در آن با اسم بردن از دو چهره معروف مدیریتی و رسانه ای حاضر در فوتبال ایران، این مقوله را وارد فضایی جدید كرد كه البته نتیجه خاصی هم به دنبال نداشت و صحبت های تقوی مورد پیگیری قرار نگرفت.
دلار بجای فوتبال
منطق حكم می كند كه در یك نقل و انتقال فوتبالی، اول مسائل فنی و مربوط به فوتبال لحاظ شود و مورد توافق طرفین قرار بگیرد و بعد آنها به سراغ توافقات مالی و سود اقتصادی حاصل از این قرارداد بروند اما این روزها در فوتبال ایران به بركت وجود دلالان یا مدیرانی كه پیشرفت فنی بازیكن برایشان كمترین اهمیت را دارد، این مناسبات اقتصادی می باشد كه تعیین می كند یك بازیكن فصل بعد را در كدام تیم یا كدام كشور بازی كند و شاید خود بازیكن هم نتواند كوچك ترین تاثیری روی سرنوشت خود بگذارد. اللهیار صیادمنش پدیده جوان تیم استقلال كه درنهایت به شكلی ابهام آمیز و بعد از اظهارات ضد و نقیض مدیران این باشگاه راهی فنرباغچه تركیه شد، بعد از قطعی شدن انتقالش در مصاحبه ای اظهار داشته بود: « خودم دوست داشتم در استقلال بمانم، اما تصمیم گرفتند كه لژیونر شوم و من هم تابع باشگاه هستم. دوست داشتم بمانم و برای تیم محبوبم استقلال بازی كنم، اما قسمت این بود كه به تیم فنرباغچه بروم.»
این روزها مدیربرنامه های بازیكنان ترجیح می دهند تا با عنایت به قیمت بالای یورو و دلار بازیكنان زیر نظر خودرا برای ادامه فوتبالشان به لیگ های اروپایی بفرستند. آن هم نه لیگ های درجه یك این قاره كه بازیكنان ایرانی شانس زیادی برای حضور در آن ندارند. آنها به لیگ های درجه دو و سه اروپا مثل تركیه و بلژیك و لهستان هم راضی هستند تا مثلا با یك بازیكن قراردادی در حد چند صد هزار دلار امضا كند. قراردادی كه با توجه نرخ ارز در ایران اساسا سود هنگفتی برای دلالان خواهد داشت و این سود با نقل و انتقال در فوتبال ایران به این آسانی عاید كسی نخواهد شد چون این روزها باشگاه های ایرانی با بحرانی فراگیر در بحث بودجه مواجهند به این راحتی ها حاضر نیستند برای یك بازیكن در حد چند میلیارد تومان هزینه كنند.
43 43
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب