سایه تحریم ها بر تیراندازی رفتن مربیان و تقویت حریفان تیم ملی ایران!
اخبار ورزشی: چند سالی ست که مربیان ایرانی تیراندازی یکی بعد از دیگری راهی خارج از ایران می شوند تا دانش خودرا در اختیار رقیبان بین المللی قرار دهند.
به گزارش اخبار ورزشی به نقل از مهر، رشته تیراندازی در ایران یکی از رشته های ورزشی مهم و باارزش محسوب می شود. این اهمیت از دو جنبه قابل بررسی است؛ نخست سفارش های مکرر در دین اسلام به یادگیری و مهارت در تیراندازی که آنرا همچون فنون مورد تاکید پیامبر اسلام معرفی کرده اند و دوم جایگاه بین المللی این رشته در رقابتهای جهانی و المپیکی که باعث شده تیراندازی همیشه در کانون توجه مسئولان ورزشی کشور قرار گیرد.
این اهمیت در المپیک توکیو ۲۰۲۰ جلوه ای ویژه پیدا کرد جایی که تیراندازی ایران برای اولین بار موفق به کسب مدال طلا در این آوردگاه معتبر جهانی شد. جواد فروغی ملی پوش تپانچه ایران با نمایشی درخشان توانست نام خودرا به عنوان نخستین قهرمان المپیکی ایران در تیراندازی ثبت کند و تاریخ سازی کند.
پس از این موفقیت بزرگ انتظار میرفت که رشته تیراندازی وارد دوره ای طلایی شود و به یکی از مدال آورترین رشته ها در رقابتهای جهانی، بازیهای آسیایی و حتی المپیک تبدیل گردد. اما روند نتایج در سالیان بعد از آن برخلاف انتظار بود. در المپیک پاریس و بازیهای آسیایی هانگژو تیراندازان ایرانی از رسیدن به مدال بازماندند و عملکردی پایین تر از حد انتظار ارائه دادند.
دلایل مختلفی برای این افت محسوس در نتایج ذکر شده است. یکی از مهم ترین عوامل نبود تجهیزات کافی و مناسب می باشد. در سالیان اخیر ملی پوشان بارها از کمبود سلاح، مهمات و تجهیزات گلایه کرده اند. تحریم های بین المللی نیز تامین این اقلام را برای فدراسیون دشوارتر کرده و حتی بر حضور ورزشکاران در مسابقات نیز تأثیر گذاشته است.
نبود تجهیزات فقط قسمتی از مشکلات بشمار می رود گاهی فدراسیون به سبب محدودیت های بودجه ای قادر به اعزام تیم ها به رقابتهای بین المللی نبوده یا کشور میزبان با عدم صدور ویزا از حضور تیراندازان ایرانی جلوگیری کرده است. نمونه بارز آن مسابقات جام جهانی آلمان بود که تیم ایران بدون ترکیب کامل اعزام شد و حتی سرمربی تیم ملی تپانچه نیز حضور نداشت.
این شرایط سخت تنها بر عملکرد تیراندازان در رقابتها تأثیر نگذاشته بلکه سبب شده مربیان برجسته این رشته نیز تصمیم به مهاجرت از ایران بگیرند. نگاهی به چند سال قبل نشان میدهد که خیلی از مربیان توانمند و باتجربه این رشته ترجیح داده اند خارج از کشور به فعالیت خود ادامه دهند.
الهام هاشمی سرمربی سابق تیم ملی تفنگ از بهمن ۱۴۰۰ همکاری خودرا با تیم ملی دانمارک شروع کرد و تا حالا علاقه ای برای بازگشت به ایران نشان نداده است. محمد زائر رضایی نیز از همان سال هدایت تیم ملی بنگلادش را قبول کرد. نریمان نیکخو مربی باتجربه تیراندازی در سال ۱۴۰۰ به تیم ملی تراپ اندونزی پیوست البته او باردیگر به ایران بازگشت و حتی با محمد بیرانوند توانست سهمیه المپیک را کسب کند اما باز هم بعد از بازگشت به ایران و همراهی تیم در المپیک پاریس از سمت خود برکنار شد.
ابراهیم اینانلو نیز از دیگر مربیان موفقی است که در سال ۱۳۹۸ راهی اندونزی شد و اولین سهمیه المپیک را برای این کشور به ارمغان آورد. او هدایت تیم اندونزی در المپیک توکیو را نیز بر عهده داشت. بتازگی نیز مریم طالبی سرمربی تیم ملی تفنگ ایران در المپیک پاریس راهی قطر شده تا هدایت تیم ملی این کشور را تا المپیک ۲۰۲۸ لس آنجلس بر عهده بگیرد.
این مربیان که سابقه همکاری با مربیان بزرگی چون لازلو و کوران را در کارنامه دارند حال دیگر قسمتی از برنامه های تیم ملی ایران نیستند و تیراندازی کشور از تجربه و دانش آنها بی بهره مانده است.
علت اصلی این مهاجرت ها شرایط کاری دشوار در ایران است. تیراندازی ایران طی سالیان اخیر با مشکلات عدیده ای همچون کمبود سلاح و مهمات، اعزام نشدن به مسابقات خارجی و عدم بروزرسانی تجهیزات روبه رو بوده است. این موارد نه فقط در نتایج تأثیر منفی گذاشته اند بلکه انگیزه ماندن را از مربیان و حتی ورزشکاران سلب کرده اند.
در حال حاضر تیم های ملی تیراندازی ایران درحال آماده سازی برای حضور در بازیهای آسیایی ناگویا در سال آینده هستند که به میزبانی ژاپن انجام خواهد شد. امید می رود که با برنامه ریزی دقیق و تامین منابع لازم فدراسیون تیراندازی بتواند قسمتی از این مشکلات را رفع کرده و بار دیگر تیراندازی را به جایگاه شایسته اش در سطح بین المللی بازگرداند.
منبع: sportevent.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب